Η τυχη του ... πρωταρη!

Ενταξει οχι ακριβως πρωταρα, αλλα πρωταρα στην χρηση φοντων... ειναι απλο. Απλα αγοραζεις μερικα μετρα υφασμα... Το καφε και το γκρι ειναι τα αγαπημενα μου...

Και μετα, θυμασαι πως ακριβως παιρνεις τις καλυτερες φωτος...

ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝΕ!!!!

(ασορτι, φαφουτικα παιδακια! Γιαμ!)

Και εκει που παιζουνε και πανε περα-δωθε, και βγαινουν απο το φοντο σου και φτανουν στην κουρτινα... εσυ εισαι τυχερος και πατας το κουμπι την καταλληλη στιγμη.. .και αν και λιγακι θολη απο την κινηση και επειδη το δευτερο φλας σου δεν πυροδοτηθηκε γιατι φορτιζε, εσυ καταληγεις με μια φωτογραφια που γινεται... η αγαπημενη σου!!!

Αχ αυτες οι καρτες..

Αχ βαχ... δεν ειχαμε ορεξη σημερα... ειπαμε να κανουμε την φωτογραφηση μας αλλα ουτε εγω ειχα κουραγιο, ουτε αυτα πολυ πολυ... αυτη ηταν η καλυτερη φωτο που πηρα.. και δεν ειμαι ευχαριστημενη...

Λεω να προσπαθησω παλι αυριο... βρε τι τραβαμε...

Χριστουγεννιατικες καρτες (και πως να τις φτιαξετε)

Σιγουρα τις εχετε δει, πιθανως να τις εχετε λαβει κιολας, μαλλον απο καποιον συγγενη στο εξωτερικο.. Ο αντρας μου τις θεωρει "Αμερικανια" ελα ομως που εγω εχω μεγαλωσει και σπουδασει στο εξωτερικο!!  :)
Ναι λοιπον, ηρθε η ωρα να αρχισουμε να σκεφτομαστε τις Χριστουγεννιατικες καρτες μας!!

Εφτιαξα την πρωτη με την γεννηση των παιδιων... Και επειδη δεν ειχαν καν σαραντισει ακομα, η πρωτη καρτα μας, ηταν πανευκολη!

Η δευτερη μας καρτα ηταν η πιο δυσκολη... Ηταν η χρονια που ανακαλυψα οτι ΔΕΝ μπορεις να κανεις 2 παιδακια λιγο ανω του ενος ετους να ποζαρουν... δεν σας λεω τιποτα αλλο, δειτε το σχετικο βιντεο (ναι ηταν ΤΟΣΟ δυσκολο που το εκανα και βιντεο προς γνωση και συμμορφωση αλλων μαμαδων!)
http://www.youtube.com/watch?v=YTUXCxGDDjY

Και η καρτα μας:

Την τριτη χρονια ειχα επιτελους βαλει μυαλο... σχεδον.
Εντυσα ενα κουτι με κοκκινο χαρτι, και εφτιαξα δυο μπλουζες... Του Κωστη εγραφε "Nice" και του Γιαννη "Naughty". Χτενισα τα μαλλακια του Κωστη με χωριστρουλα και του Γιαννη τα χτενισα "τρελλά" .. Ειχα σκοπο να αντιστρεψω τα μπλουζακια για να μην χαρακτηρισω τα παιδια αλλα ... τα παιδια ειχαν αλλα σχεδια. Τελικα αυτες ηταν οι καρτες μας για το 2007...

To 2008 ηταν καλη χρονια για τα αρτιστικα μου σχεδια. Τα παιδια ηταν αρκετα μεγαλα που με λιγη... εχμ... δωροδοκια, οχι μονο ποζαραν αλλα ντυθηκαν κιολας...

Το 2009, δεν ηταν καλη χρονια. Ειχαμε μολις γραφτει σε σχολειο (προνηπιο) και τα πραγματα δεν πηγαιναν καλα. Μια βολτα στο The Mall, και μια γρηγορη φωτο μπροστα απο ενα δεντρο του, εφτασε για την καρτα μας εκεινη την χρονια (λιγο μετα τα Χριστουγεννα αλλαξαμε σχολειο και ολα επανηλθαν).

Το 2010 εφτιαξα 2 καρτες.. μια για τους συγγενεις και μια για τα παιδακια της ταξης τους (νηπιο).
(Για την ταξη - ανοιγες μεσα και ελεγε, Καλες γιορτες)

(Για τους συγγενεις)

Μετα απο 6 χρονια λοιπον, εχω να μοιραστω τα εξης μαζι σας:
Εαν τα παιδακια σας ειναι πολυ μωρα ΑΨΟΓΑ!!! Φροντιστε να σκεφτειτε απο πριν τι θελετε... Διαλεξτε μια ημερα που ειστε ηρεμη, που το μωρο σας εχει μολις ξυπνησει και φαει και ειναι στην ωρα του παιχνιδιου... Εαν σκοπευετε να το γδυσετε (οπως εκανα εγω στην πρωτη μας φωτο), ζεστανετε τον χωρο... καντε το σε μορφη παιχνιδιου και να ειστε γρηγορη, τα μωρα δεν εχουν πολλη υπομονη ουτε πολλη ενεργεια.

Εαν το παιδακι σας ειναι μεγαλυτερο, εξηγηστε του απο πριν τι θα γινει. Δειξτε του καρτες αλλων και αφηστε το να συμμετασχει διαλεγοντας τα χρωματα ή την ευχη, ή τα ρουχα του...
Δεν ειναι αναγκη να ειναι ντυμενο Χριστουγεννιατικα... πολλοι απλα βαζουν μια προσφατη οικογενειακη φωτογραφια... εμενα μου αρεσει να ειναι Χριστουγεννιατικη αλλα ειναι προσωπικη προτιμηση. Οπως επισης δεν θελω να ειμαι εγω μεσα στις φωτος (ουτε ο αντρας μου θελει). Απο την αλλη την τελευταια φορα συμπεριελαβα και τα αλλα μελη της οικογενειας μας, τον γατο μας και την σκυλα μας.

Οσον αφορα το γραφιστικο κομματι. Εαν ξερετε λιγα πραγματα απο γραφιστικη, τελεια! Αν οχι, υπαρχουν πολλα site με απειρα templates στα οποια απλα προσθετετε την φωτογραφια σας και presto! εχετε επαγγελματικες καρτες!!!
Εγω χρησιμοποιω το www.vistaprint.co.uk
Ομως να διευκρυνησω οτι την γραφιστικη δουλεια την κανω μονη μου, και εκεινοι απλα μου τυπωνουν τις καρτες, δεν χρησιμοποιω τα σχεδια τους..οχι οτι ειναι ασχημα, απλα επειδη ξερω απο γραφιστικη, προτιμω να τα φτιαχνω μονη μου!!

Φετος δεν ξερω τι να κανω... δεν εχω ιδεες και διαθεση. Πεθανε οπως ξερετε προσφατα ο μπαμπας μου και πριν μια βδομαδα, η γιαγια μου, οποτε ... ομως τα παιδια το περιμενουν και ο μπαμπας μου θα το περιμενε επισης οποτε κατι πρεπει να κανω... καμια ιδεα??

A day in the Zoo - Μια ημερα στον Ζωολογικο Κηπο

Πηγαμε που λετε (ξανα) στον Ζωολογικο Κηπο τον Οκτωβριο... και περασαμε τελεια!! Δειτε και μονοι σας!

Σοβαρα....

Ποτε αυτοι οι δυο...

Εγιναν σχεδον ΕΞΙ ετων?????

Απο την μια σκεφτομαι οτι καποιος μου κανει πλακα, απο την αλλη, μου φαινεται απολυτα φυσιολογικο... Σε 3 εβδομαδες γινονται 6 ετων.... μπαααα, πλακα μου κανεις!!!

The big "catch up" post

Ουφ, πολυ καιρο εχω να σας γραψω, πολλα εχουν γινει και δεν θυμαμαι απο που να αρχισω!!
Λοιπον ας αρχισουμε απο τις 21 Μαη, το παρτυ για την ονομαστικη εορτη του Κων/νου μου.
Επειδη ζουμε σε ενα μικροσκοπικο διαμερισμα, αποφασισαμε να κανουμε το παρτυ στο Αλσος της Νεας Φιλαδελφειας και να ειναι σε στυλ πικ-νικ.

Μου αρεσουν τα παρτυ με "θεμα" και ο Κωστης διαλεξε "τερατακια". Επισης ειπαμε στα παιδια να φερουν και τα ποδηλατα τους μιας και ο χωρος προσφερονταν...
Αυτη ηταν η προσκληση μας που σχεδιασα για να ταιριαζει με το θεμα μας...

Για τα παιδακια ειχα φτιαξει τσαντακια με τοστ, χυμο, ενα μικρο σακουλακι πατατακια και μια μικρη σοκολατα.
Για τους μεγαλους ειχα καφεδες, χυμους και γλυκακια... Ολα απο τα χερακια μου :)
Για δωρακια ειχα φτιαξει χαρτινου κωνους τους οποιους ειχα τυπωσει τα τερατακια σε χοντρο χαρτονι (εχω επαγγελματικο εκτυπωτη) και τα ειχα γεμισει με ζαχαρωτα, ενα μπουκαλακι με φουσκες του οποιου ειχα αντικαταστησει το χαρτακι με τερατακια, και στα αγορακια ειχα βαλει ενα αυτοκινητακι Hot Wheels και στα κοριτσακια ενα Littlest Pet Shop ζωακι.

Ο Εορταζοντας!

Τα γλυκακια για τους μεγαλους, cupcakes in a jar!!
Πισω μπορειτε να δειτε και τα τσαντακια με το φαγητο για τα παιδια και ενα σακουλακι με τοστ :)

Ενα απο τα συντριβανια στον Κενταυρο μπροστα.

Ατομικα γλυκακια και νερακια τα οποια ειχε το καθενα το ονομα του παιδιου επανω (με ασορτι ετικετες φυσικα με το θεμα μας) για να μην μπερδευονται.

Εστρωσα το μεγαλο τραπεζι του πικ νικ με ενα τραπεζοντημαλο βουλε-τερατε και φαγαμε...
(και ναι ο Γιαννης τρωει κατι απο Goody's γιατι ενω ειχα υπαρξει σαφεστατη οσον αφορα την ενημερωση για τον αριθμο των παιδιων, ηρθαν 4 παιδακια με τους αντιστιχους γονεις, ακαλεστα γιατι το ενα παιδακι ηταν ξαδελφακι με ενα αλλο, που ειχε μια μικρη αδελφη κτλ... Ευτυχως τα Goody's ηταν κοντα και βολευτηκαμε ;))

Τα νερακια μας...

Οι χυμοι μας...

Τα δωρακια μας...

Ηταν μια υπεροχη ημερα και την καταχαρηκαμε ολοι... Τωρα ο Γιαννης ανυπομονει για την δικη του γιορτη.. μονο που δεν εχει καταλαβει ακομα οτι πεφτει καταχειμωνο ;)

Θεωρω πολυ σημαντικο τα διδυμα να νιωθουν οχι μονο μελος της ομαδας αλλα και μοναδικοι, γιαυτο και δινω σημασια στο να γιορταζει το καθε παιδι την γιορτη του... ειναι η ημερα που ειναι ολοδικη του ενω για εμας τους υπολοιπους, τα γεννεθλια μας ειναι η ξεχωριστη μας ημερα..

Mark's Christening

I had the pleasure to photograph Mark's big day a couple weeks ago.

This was my 5th Christening (not counting my sons') :) Mark's momma was kind enough to allow me to post a few photos in my blog! Thank you!!

Oh, in case you were wondering I always give the parents both the color copy and the rendered one :)

Θησαυροι της φυσης - Nature's Treasures

Εχθες εβρεχε... σημερα πηγαινοντας να παρω τα παιδια απο το σχολειο, στην ριζα ενος δεντρου που φυτρωνε στο πεζοδρομιο, βρηκα αυτο...

It was raining all day yesterday... today, on my way to pick up the boys from school, at the root of a tree growing on the sidewalk, I found these:

Μια συσταδα μανιταριων οχι σε καποιο σκιερο δασος, αλλα καταμεσης στην πολη... φυτρωσαν εν μια νυκτι... και αυριο μαλλον, δεν θα ειναι εκει... Απιστευτο αλλα η φυση βρισκει τον τροπο τελικα...

(φωτο απο το κινητο μου)

A cluster of mushrooms, not residing in a shadowy forest, but smack dab in the middle of a busy city... they grew overnight... and they won't be there tomorrow... Nature always finds a way after all...
(taken with my cell photo camera - a Nokia N8)

A blast from the past...

Σημερα αποφασισα να καθαρισω την βιβλιοθηκη μου εχοντας συνειδητοποιησει οτι η βιβλιοθηκη μου ειναι γεματη σκονισμενα και αχρηστα πραγματα που δεν ξερω καν τι ειναι...και δεν εχω χωρο να βαλω την μηχανη μου πουθενα...
(μην μου ζητησετε φωτο του σπιτιου μου αυτη την στιγμη... δεν εχω ουτε χωρο να καθισω!!)

Today I decided to clean my bookcase when I realized it was filled with dusty stuff that I hadn't needed in a while, whereas I couldn't find a place to put my camera!! (don't ask me for a before picture of the house, I barely have room to sit right now!)

Καθαριζοντας βρηκα πολλους μικρους θησαυρους... οπως τα χαρτια εκτυπωσης μου που νομιζα οτι μου ειχαν τελιωσει, ΔΥΟ μελανια για τον εκτυπωτη μου στα κουτια τους και... ενα CD με την βαπτιση της ανηψουλας μου που φωτογραφισα τον Απριλιο του 2006...

By cleaning I uncovered many small treasures... like my printing papers I thought I was all out of, TWO brand new ink catridges for my printer and a CD with my niece's christening in 2006...

Αχ... βλεποντας τις φωτος μου ηρθε ενας κομπος στον λαιμο για δυο λογους.. πρωτον γιατι ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ????? (νιωθω αδικημενη!!)
Και δευτερον γιατι τοτε ειμουνα απλα μια φρεσκια διδυμανουλα με ροζ γυαλια... δεν υπηρχαν στην ζωη μου ουτε οι θεραπειες, ουτε το τεραστιο οικονομικο χρεος στο οποιο βυθιστηκα με ολη αυτην την κατασταση, ουτε οι λεξεις "αυτισμος, παραλληλη στηριξη, ΔΕΠΥ, εγκεφαλικη βλαβη...", ουτε ειχα αναγκη ψυχιατρο, ουτε συμβουλο γαμου... το μεγαλυτερο μου προβλημα ηταν (αν ειναι δυνατον) αν θα κοιμηθουν τα παιδια 2 ωρες συνεχομενες ή ολο το βραδυ να ξεκουραστω και εγω λιγακι... Το σκεφτομαι και μου σηκωνεται η τριχα... κοιτα ρε γελοια προβληματα που ειχα τοτε και δεν το συνειδητοποιουσα καν... αυτο θα πει βαζω τα πραγματα σε προοπτικη!!!

By seeing the photos I got a little choked up for two reasons... first, WHEN ON EARTH DID THEY GET SO BIG??? (I feel cheated!!)
And secondly because back then I was just a new twin-mom with pink glasses... my life did not include therapies, or the huge financial debt I've found myself into with all this, neither did I have a chilling understanding of words like "autism, one on one aide, Cerebral Palsy, ADHD, brain damage..." nor did I need a shrink or a marriage counselor... my biggest problem back then was (oh the blasphemy!) if I would get two straight hours of sleep at night or if I might be lucky enough to get a whole night's sleep... Now that I think about it I feel... stupid! My problems back then were SO stupid and I wasn't even realizing it... here's to a good dose of perspective...

Ηταν μια τελεια ημερα...  It was a perfect day...

(αυτες τις τραβηξα με την παλια μου μηχανη, πριν μαθω και πολλα πολλα για την φωτογραφια. Φανταστειτε οτι δεν αλλαζε καν φακους!!)

(I took these with my old camera before I have even read anything about photography. It even had a fixed lens!!)